దిక్కెవరు
సకల చరాచర జీవ రాశులందు
మొదటి వరసలో ఏతెంచిన జల చరమును
అందమునకు ఎందరో మీనాక్షుల కనుల
సోయగమునకు పా్రమాణికను
వేదాలు రక్షింపగ ఆ దేవదేవుడే మెచ్చి
ఆది అవతారముగ ధరించిన రూపమును..
అయితేయే..
పరిణామక్రమమున పిదప వచ్చి
నిలబడి గూడ నిలకడ లేని నిర్దయ జీవి
నీటి యందు మునిగి నిమిషమైన తిన్నగ
నిలువలేని సాగలేని మనలేని అల్ప జీవి
తన వంతుగ పైవాడిచ్చిన వనరులతో
తృప్తి పడక అంతా తనదేననే దురాశా జీవి
అన్నదమ్ములు అక్కచెల్లెలు తో కూడి
ప్రశాంతవాసము సాగించెడి నా గూటిలో
మోతలు చేయు మర పడవలు తిప్పుటయె గాక
నిర్లక్ష్యముగ నీటి ఉపరితలమున ఊపిర సలపకుండ
చమురు చిందించెడి సంకుచిత జీవి
అపరిమితమైన తనయాకలి తీర్చుకొను నెపమున
నా సహజ వాసములైన చెరువులను భూములుగ జేసి
వాగులు, సెలయేరులకు అడ్డుకట్టలు వేసి
నాకు నిలువ నీడ లేకుండ జేసిన దురాక్రమణ జీవి
ఎవరిచ్చారు తనకీ అధికారము?
తన విలాసములకు, కారులలో తిరుగుటకు
గాలిలో ఎగురుటకు, ఒకరి నొకరు నరుక్కొనుటకు,
తినుటకు, తిన్నది అరుగుటకు
రకరకాల యంత్రాలు, కర్మాగారాలు.
వాటినుంచి వచ్చు మలినములు
నా ఇంటిలో గుమ్మరించి నా గొంతు నొక్కి
నాకు ఊపిర అందకుండ జేసిన కర్కశ జీవి
భూగోళము వేడెక్కినదట, నీటి మట్టము పెరిగినదట
అంటార్కిటికా మంచు కరిగితే వచ్చిన నీరు కాదది
మౌన రోదనముల దారలుగ కారి కారి
కనిపించకనే ఉప్పు నీట కలిసినట్టి నా కన్నీరు
బాధగ నిట్టూర్పు విడుచుటకు ఉచ్ఛా్వసము తీయలేను
భక్తితో జోడింతు మన్న అయ్యో చేతులైన లేవు
ధ్యానింతు మన్న కను రెప్పలు కూడ ఈయగ నైతివి
మనిషిని మించిన నిర్దయుడవు కదా
ఓ మీనావతారా, ఇంకెవరు దిక్కు నాకు?
సురేష్ గారు, చాలా సంతోషమండి, ఈ కవితా విలాపం అందించినందుకు…
“తన వంతుగ పైవాడిచ్చిన వనరులతో
తృప్తి పడక అంతా తనదేననే దురాశా జీవి”
మనిషి నైజం కి ప్రతీకలివి.
“భక్తితో జోడింతు మన్న అయ్యో చేతులైన లేవు
ధ్యానింతు మన్న కను రెప్పలు కూడ ఈయగ నైతివి”
ప్చ్ హృదయవిదారకంగా అనిపించింది.
అసలు అనుకోని సంకల్పం ఇది. దీపావళికి ముగిద్దామనే కానీ అది హార్డ్ స్టాప్ కాదు. ఇది కాక మరో మూడు రచనలు అందాయి. తప్పక పి.డి.యఫ్ కి కలుపుతాను.
ఈ స్పందన అనూహ్యం అత్యంత ఆనందం. మనమంతా తప్పక మరో ప్రయత్నం లో మళ్ళీ కలవాలి. నవ సాహితీ పోకడలకి శ్రీకారం చుట్టాలి.
By: ఉష on అక్టోబర్ 18, 2009
at 7:01 ఉద.
Dear Suresh, nice presentation, I think you are not late . you did it now.
with cardial Deepaawali greetings…..Nutakki
By: Nutakki Raghavendra Rao on అక్టోబర్ 18, 2009
at 7:58 ఉద.
చాలా బాగుందండి.
By: చిలమకూరు విజయమోహన్ on అక్టోబర్ 18, 2009
at 1:24 సా.
DEAR SURU,
GOOD PRESENTATION.HAPPY DEEPAWALI.
By: PRASAD on అక్టోబర్ 19, 2009
at 4:02 సా.
Awesome, Suresh! Chaala nacchindi!! Though I didn’t understand the entire poem, I got the most of it and it’s amazing you express your thoughts so well..and kudos to you for having such wonderful thoughts.
The blog picture is beautiful..reminds me of my childhood days when I used to visit my village..how I long for them?
keep writing,
Sunil
By: Sunil on అక్టోబర్ 19, 2009
at 4:55 సా.
@చిలమకూరు విజయమొహన్ గారూ, @ఉష గారూ, @సునీల్, @ప్రసాద్ ధన్యవాదములు.
@రాఘవేంద్రగారూ, మనిద్దరి కవితలు ఈ topic లో సమాంతరముగ వెళ్లాయి. Great minds think alike :-).
By: సురేష్ on అక్టోబర్ 19, 2009
at 9:51 సా.
మీ అభిప్రాయంతో ఏకీభవిస్తాను…కీపిటప్….నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు.
By: Nutakki Raghavendra Rao on అక్టోబర్ 21, 2009
at 6:47 ఉద.
left a sad feeling since I’m also a cause (indirectly) for it…
By: Prasad Mullangi on అక్టోబర్ 19, 2009
at 11:46 సా.
Good one
Keep writing
By: Sai on అక్టోబర్ 20, 2009
at 4:17 సా.
good flow.
బాగుంది.
By: బొల్లోజు బాబా on అక్టోబర్ 20, 2009
at 4:29 సా.
Dear Suresh Garu,
Excellent poem,rather kavitha.Mee saily chaala baagundi.Mukhyamga kavithalo ardrata,inka cheppalante delicacy baagundi.Meeru inta sunnitamga,sunisitamga untaarani anukolem.Meeru inka enno vishayala meeda rasi manchi award ponde roju kosam eduru choostoo,
Lathaprasad.
By: Sreelatha Prasad on అక్టోబర్ 21, 2009
at 5:08 సా.
@Latha.. Thank you
By: సురేష్ on అక్టోబర్ 21, 2009
at 5:17 సా.
సురేష్,
కవిత చాలా బాగుంది!
By: విజయ్ on అక్టోబర్ 21, 2009
at 6:17 సా.
Suresh,
ABSOLUTELY Fantastic. Came by your site via my friend Vijay.
Cheers,
– Venu
By: Venu on అక్టోబర్ 22, 2009
at 12:52 ఉద.
Blog site chala bagundi. kavitha heart touching ga undih. Nee sahityabhiruchiki johar.
By: Gowri on అక్టోబర్ 23, 2009
at 4:54 ఉద.
kavitvamu bagundi. improved in typing quality also. Keep writing more and more on varous topics like this.
By: ravi kumar g on నవంబర్ 4, 2009
at 1:25 సా.